Einde Indonesië, begin Filipijnen

12-2 vandaag er vroeg uit voor de snorkeltrip. We hebben alles ingepakt en de tassen bij de buurman neergezet. Die bracht ons met de scooter naar de haven, daar mochten we nog even wachten tot de groep compleet was. Vanaf het strand mochten we de boot in met een groep van ongeveer 15 mensen. De boottocht bracht ons ook langs Devils Tear en sunsetpoint. Dit was een prachtig uitzicht op de kliffen. Eenmaal aangekomen bij het Manta Point hebben we een tijdje rond gevaren om te kijken of er Manta's zaten. Dit was helaas niet het geval. We hebben hier even gesnorkeld maar het was voornamelijk plastic waar we tussen zwommen. Daarna zijn we naar Crystal Bay gevaren. Onderweg werd ik helaas zeeziek, maar na het overgeven had ik nergens meer last van. Bij Crystal Bay was het water inderdaad kristalhelder, met prachtige koraal formaties en honderden vissen. Hier heeft Laurens ook nog gefilmd. De vissen kwamen ook vrij dichtbij omdat het koraal niet heel diep was. Toen we weer in de boot zaten gingen we door naar Wall Bay. Dit was zoals de naam doet vermoeden een grote muur van koraal met daarna een afgrond a la Finding Nemo. We konden hier met de stroming meedrijven (er tegenin had geen zin). Ook hier was het koraal bijzonder mooi. Sommigen gingen ook nog duiken, maar daarvoor was de druk op je oren te sterk. Helaas zwommen we hier ook door veel afval en plastic heen. Maar dit deed niet af aan de schoonheid van de natuur. Tijdens het terug varen ben ik een beetje verbrand maar dat is morgen hopelijk bruin. We hebben hierna op het strand even geluncht en terug gelopen naar de buurman. Die hadden ons transport beloofd naar de volgende homestay. Dit ging natuurlijk op de scooter met backpacks en al. Na een pittig ritje van 10 minuten kwamen we aan bij de homestay. We hebben wat rondgelopen in het dorpje en verder lekker weinig gedaan.

13-2 Vandaag weer eens flink uitgeslapen. Na een ontbijtje aan zee hebben we een scooter gehuurd om naar de andere kant van het eiland te komen. Hier hebben we een Kajak gehuurd om door de Mangrove bossen te varen. Zodra we er in voeren hoorden we alleen nog maar natuur. Voornamelijk krekels, vogels en het klotsen van het water. Het was er heerlijk kalm. Nadat we wat kleinere slootjes hadden gekozen kwamen we op zee uit. Het water was hier maar 30 centimeter diep en was bezaaid met prachtige zwarte zee egels! We zijn weer terug gegaan de Mangrove bossen in waar Laurens nog wat bordjes op bomen tegenkwam die ons vertelden welke soorten het waren. Ook hebben we een klein soort speer visjes gezien en krabbetjes. We zijn daarna weer terug gereden op de scooter. 's middags hebben we niet veel gedaan. 's avonds zijn we nog even naar de yellowbridge gereden en wat gegeten. Morgen vroeg eruit voor de boot.

14-2 's ochtends vroeg opgestaan om met de scooter in de stromende regen weggebracht te worden. Bij aankomst een ticket gekocht. Het was een ruige tocht over het water. De boot sloeg steeds keihard op de golven. Bij aankomst moesten we door het water op keien klimmen. Nadat we onze schoenen weer aan hadden zijn we op zoek gegaan naar een eettentje. Hier hebben we even ontbeten en tijdens het ontbijt ging de hele familie een halfjaarlijkse gebed doen voor bescherming. Hierna heeft Laurens een taxi geboekt. Deze kwam ons oppikken en zijn we naar jimbaran gereden. Onderweg kwamen we erachter dat de dame totaal niet kon rijden. We zijn over de Tolweg gegaan en ze snapte blijkbaar ook niet dat ze naar haar navigatie moest luisteren. We zijn maar uitgestapt en zelf verder op zoek gegaan naar onze homestay. Na een paar keer vragen kwamen we een restaurantje tegen. Hier hebben we gebruik gemaakt van de WiFi. Hieruit bleek dat we nog een blok verder moesten lopen. Bij aankomst werden we vriendelijke ontvangen door de eigenaar die Nederlands sprak!

15-2 vroeg opgestaan om 5:30 om om 6 uur stond de taxi te pakken. Snel afscheid genomen en met de taxi naar de luchthaven gereden. Door de douane etcetera ging snel en we zijn daarna wat wezen eten. Vervolgens naar het vliegtuig gegaan en die vertrok een half uur later. We kwamen op Manila om ongeveer 13:30 aan. Toen we hebben na even zoeken een goedkope grabtaxi gepakt en deze heeft ons door het drukke verkeer naar ons hotel gebracht. Het verkeer in Manila is bizar druk, iedereen propt zich langs elkaar en de meeste auto's zitten vol deuken. Het openbaar vervoer bestaat hier uit jeepneys. Dit zijn verlengde jeeps als overblijfsel na de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn volledig verchroomd en vol geschilderd met spreuken en Christus portretten. Invloeden uit Spanje, Amerika en Japan zijn hier ook goed te zien, overal zijn donut en sushi zaken en de straatnamen zijn Spaans. Aangekomen hebben we op de hotelkamer even geslapen en zijn we uit eten geweest. In wat bleek een heel fancy restaurant te zijn. Uiteindelijk lekker gegeten voor €16.

16-2 Vandaag er weer vroeg uit omdat we de boot moeten hebben naar coron. De meesten doen dit met een vlucht van een uurtje maar dat is een verhouding heel duur. In plaats daarvan nemen we de boot van 13 uur lang.
We hebben even gevraagd hoe lang we er met de taxi over doen naar de haven. Dit scheen drie uur in beslag te nemen voor 9 kilometer. Ook moeten we 4 uur van tevoren inchecken. De taxi deed er maar een half uurtje over dus zijn extreem vroeg naar de haven. Ookal zijn we niet de eersten. Hier hebben we twee uurtjes zitten wachten en toen mochten we de boot al op. Het is een enorm schip voor een paar duizend man. We slapen op een stapelbedje in een slaapzaal met 334(!) anderen. Er was nog een goedkopere optie, maar die mensen slapen in een stapelbedje op het dek. Het heeft 4 uur geduurd voor de boot vol was en vertrok. Het is in de slaapzaal gelukkig vrij stil en we hebben geluk dat we niet te lang zijn anders zouden we niet in het bedje passen. We hebben even een rondje gelopen over de boot. Ze hebben hier karaoke waar de filipinos graag aan meedoen.

17-2 We zijn om 5:30 in de ochtend aangekomen in coron. Hier zijn we even wezen rondlopen op zoek naar accommodatie. Na wat rondvragen bleek er veel vol te zitten. We hebben uiteindelijk een backpackers hostel gevonden. Coron is zelf een niet zo mooi een stadje, ze moeten het hebben van alle omliggende eilandjes. Dit is vergelijkbaar met El Nido waar we ook nog heen willen, dus hebben we de keuze gemaakt om de eiland tours daar te doen.

18-2 De tweede nacht in coron hebben we buiten de stad geslapen. Dit was glamping. We hebben in een enorme Canvas tent geslapen met iets te veel spinnen. Gelukkig hebben we een klamboe mee. 's avonds heeft de eigenaar ons naar de stad gereden om onze boot rit voor morgen te regelen en boodschappen te doen op de plaatselijke markt - voor de barbecue! We hebben 's avonds ook gezellig nog wat zitten drinken met andere campinggasten.

19-2 We mochten er weer eens vroeg uit vandaag om de boot te pakken naar El Nido.Dit was een soort Ferry van drie en een half uur. Dit was prima te doen. Eenmaal aangekomen hebben we even geluncht en geprobeerd met treurige wi-fi een slaapplek te vinden. Na dat dit niet lukte zijn we maar lopend gaan zoeken. We kwamen uit bij een heel gezellig hostel, hier hebben we ook voor morgen de camping Tour geboekt. El Nido is ook zelf weer een klein vissersdorpje wat leeft op toerisme. Het bestaat maar uit een paar straten en 1 pinautomaat.

20-2 vandaag moesten we om 9 uur klaar staan voor de tour. We werden naar de haven gebracht om daar vervolgens met backpack en al door het water te mogen lopen. We zaten in een klein groepje op een houten bootje, hiermee zijn we langs de omliggende eilanden geweest. We hebben in totaal 4 stops gehad bij beeldschone lagunes en stranden. Hier hebben we gezwommen en gesnorkeld. Het zijn de plekken die je op de postkaarten ziet, onbeschrijfelijk mooi. Helaas hebben veel mensen dat ontdekt. Hierdoor is er druk en verpesten veel mensen het koraal. Aan het einde van de dag werden we gedropt op een strand. We waren de enigen uit onze boot die blijkbaar zo gek waren om dit te doen. Hier moesten we wachten terwijl het strand steeds leger en leger werd. Er kwamen nog wat kampeerders aan tot en met zijn achten waren, dit bleek een superleuke groep mensen te zijn waar we heel gezellig mee hebben gepraat. De tenten werden voor ons opgezet maar die was te klein voor ons + bepakking. We hebben daarom onze tent eigen tent ook opgezet. We hebben een prachtige zonsondergang gezien en een superleuke avond gehad. Toen de maan ook onder was, ging het licht uit. Hierdoor konden we in de branding fluoriserend Plankton zien. Samen met de miljarden sterren er boven was dit een prachtig gezicht. Onmogelijk om te fotograferen maar het staat op ons netvlies.

21-2 we hebben heerlijk geslapen en in de ochtend meteen de zee in gesprongen. Na een ontbijtje met koude mihoen en wat ei. Werd het weer drukker op het strand. We waren de hele avond met maar 8 mensen geweest, dus dit was weer terug naar de realiteit. We hebben de tent weer ingepakt en konden daarna met de boot weer op een tour. Dit was deze keer voornamelijk lagunes. Het was veel zwemmen maar ook weer de mooiste plekken mogen zien. Na een lange dag zijn we met een tricycle weer naar het hostel gegaan. We hebben wat gegeten en gedronken en zijn snel in slaap gevallen

22 2 Vandaag met spierpijn van al het zwemmen wakker geworden. We hebben een tijdje in het hostel zitten praten met de eigenaar. Hij bood ons nog een baan aan, maar we zitten nog teveel in vakantiesfeer. 's middags zijn we met een tricycle naar de zipline gegaan. Laurens had me overgehaald ook te gaan. Het viel gelukkig erg mee. Het uitzicht was wel super omdat we van het vasteland naar een eilandje gingen.
's avonds hadden we afgesproken met het groepje waar we mee gekampeerd hadden maar dit is niet doorgegaan. Laurens had voedselvergiftiging waardoor hij de hele avond en nacht moest overgeven.

23-2 sochtends heeft Vera ontbeten maar was ik nog steeds niet lekker, ik heb het maar bij gemberthee gehouden en wat limonade. Hierna zijn we uitgecheckt en zijn we opzoek gegaan naar een vliegticket vanuit El Nido naar Manilla. Uiteindelijk bij een ticket office een ticket kunnen boeken maar helaas vanaf Puerto Princessa. Dit is 6 uur rijden er alleen al naartoe. Maar het is niet anders. Hierna hebben we snel de shuttlebus gepakt naar de andere kant van Palawan. We zitten nu op een non toeristisch gedeelte lekker rustig en op een camping.